"bu yalnızca bir film. hepsi kurgu... ama yine de acıtıyor."

(bkz: reconstruction)

şuradan kısa kısa ders notlarını bulabileceğiniz ders. http://sinemadanfirlamisi...com/search/label/mitoloji

(bkz: Mientras Duermes)

kapıcı seçimine dikkat!

bu sözünü bir tek kendisine aşık insanlar ciddiye alır. onlar kusurunu görmediği için de hakkını savunanlar çapulcu olur.

(bkz: acı gerçek)

kahrolsun demokrasi yazan, ölen insanın arkasından "iyi oldu" diyen, gezi parkındaki herkesi; vatan haini, din düşmanı, terörist ilan eden kişilerden beklenen yazıdır.

şiddet ile zekanın karşılaştığı savaştır. zeka her zaman kazanır.

Sanirim su siralar en kotusu : "ben basbakanimizi karsilamaya gidiyorum."

la vita è bella- roberto benigni
al pacino- tüm filmleri
snatch- brad pitt
django unchained- leonardo dicaprio
the shining- jack nicholson
albert nobbs- glenn close
american beauty, the life of david gale, the usual suspects- Kevin Spacey
Primal Fear- edward norton
leyla ile mecnun- ali atay
avrupa yakası- engin günaydın
six feet under- michael c hall
friends- lisa kudrow, matt leblanc
the machinist- christian bale
The Dark Knight -heath ledger
Shameless- william h. macy

shakespeare bile olsa insanın yoklukta neler yapabileceğini, ne kadar acımasız olabileceğini gösteren araştırma.

özellikle "don't stop me ayşem" isimli parçasını dinleyen herkesin hak verebileceği cümle.

Bu dizi sayesinde yapacağım ilk iş iki zombi bulup boyunlarına tasma takıp yanımda gezdirmek olacak. Hem ısırır mi bu diye soran da olmaz. Teşekkürler walking dead.

(bkz: soru ekinin yazımı) (bkz: böyle böyle bitirdiniz sözlüğü)

Hani bir yaştan sonra dizi karakterlerine aşık olmak saçma geliyor ya işte bu adam o saçmalığı yaptırıyor bize. Mükemmel yetenek.

kısa animasyon ödülü hak ettiği şekilde paperman'e gitti.

daha düne kadar bir çok kişi kendisini tanımazken şimdi herkes onu konuşuyor. neden? tercihini değiştirmesi neden bu kadar dikkat çekti pek anlamadım. sonuçta "kendi" tercihi.

adettendir son haliyle ilgili yorum da yazayım: yakışıklı olmuş.

pek de keyifli geçmeyen bir günün ardından. redd- keyifli bir gün.

http://www.youtube.com/watch?v=4FkX4-wNY2E

benim oyum django unchained ile life of pi arasında gidip geliyor. (django daha önde) ama argo veya lincoln alacak gibi. bu tarz ödül törenleri amerika'nın övüldüğü filmleri çok severler.

adele'nin de %90 ihtimalle oscar'ı olacak bu yıl.

ancak en iyi yardımcı erkek oyuncu adaylarında leonardo di caprio'nun neden olmadığını hala anlayamıyorum. daha ne yapması lazım acaba aday olabilmek için? neyse christoph waltz alsın bari.

evet efendim çok az kaldı törene. seth macfarlane'den de bir stewie griffin taklidi beklemiyor değilim. yekta kopan da o güzel sesiyle ntv'de oscar öncesi yayını yapıyor şu anda.

hak eden (tarantino) alsın diyelim.

Bulunduğu kabın şeklini alan adam. Oynadığı her rol kendisine çok yakışıyor. Ayrica herkesin de dediği gibi gelmiş geçmiş en karizmatik aktördür.

az önce facebook'ta hakkında güzel bir yazıya rastladığım gün. buraya yazayım dedim ;

Bir iğne elimize battığında canımız yanıyor. Sebebini düşünmeden, direkt bir pamuk arayabiliyoruz. Ancak ''sebebini düşünmek'' kısmını, pamuğu bulup buluşturduktan sonra gerçekleştirebiliriz diye düşünüyoruz.

iğnenin tenimize batabilmesinin sebebi, tenimizle ifade ettiğimiz yüzeye, dikine kuvvetin, çok küçük bir alanla beraber uygulanmasıdır. Bir iğne ucundan, kör bir bıçak ucuna geçtiğimizde, bu ucun tenimize batabilme olasılığı azalır. Bir parmak ise, eğer ışık hızına yakın hızlarda hareket etmiyorsa, tenimize batamaz.

Şüphesiz, bu çıkarımları yapabiliyoruzdur. Ancak özel günlerden, sevgililer günü söz konusu olduğunda insanlar, her ne kadar tüm ağırlıklarını takınıp ''Artık eski tadı yok.'', ''Kapitalizme yem oldu.'' ve benzeri beyanlarda bulunsalar da, genel bir tüketim çılgınlığı ve sevgiyi parayla ifade etme sendromu ortaya çıkmaktadır. Peki tüm bunların, tenimize batan iğneyle bağlantısı ne olabilir?

Tenimiz, tüm bir yıl olsun; iğne ise, bizim o şiddetli sendromumuz. Tenimizin tüm noktaları, yılın birer günü iken, yılın sadece bir gününe bu sevgi gösterilerimizi sıkıştırmamız, sevgi gösterilerimizi birer sendroma dönüştürür ve iğne, tene batar. Bu, sadece bu bağlamda değerlendirilmemelidir. Tüketimin bir güne sıkışması, telaşın bir güne sıkışması, stresin bir güne sıkışması ve daha nicesi. Bunların hepsi, iğnenin arkasına geçerek, yüzeye dikey binecek kuvveti sağlayan etmenlerdir.

insanı, sevgi günü için bile iteleyen bir şeylerin olması bir yana, esasında bu günü, ne kapitalizm, ne de para babaları icat etmiştir. Kapitalizm, sadece oyuna sonradan dahil olan bir fırsatçıdır.

linki de vereyim tam olsun : http://www.facebook.com/p...pe=1&relevant_count=1

benim yorumum ise daha kısa ve basit olacak : sıradan bir gün, kasmayın.